De N-VA doet het de laatste tijd weer goed in de peilingen. De partij heeft nog wat in te halen tegenover de laatste verkiezingsuitslag, maar doet het toch beter dan enkele maanden geleden.
Het lijkt daarmee wel of de Vlaamsgezinde partij op haar hoogvlakte door een relatief dal is gegaan. Volgens de laatste peiling van La Libre Belgique en RTBf, waarvan we gisteren reeds het Waalse luik bespraken, is de partij vandaag goed voor 28,3 procent van de kiesintenties. Daarmee is ze dubbel zo groot als eerste achtervolger CD&V, die slechts 14,1 procent haalt.
Voor CD&V is het duidelijk dat deze peiling alweer slecht nieuws is. Niet alleen haalt de partij een slechte score in absolute termen, bovendien zitten Open Vld, sp.a, Vlaams Belang en Groen haar allemaal op de hielen. Deze vijf partijen zitten allemaal op minder dan een foutenmarge van mekaar, tussen de 14,1 procent voor CD&V en 11,5 procent voor Groen. Voor Groen en zeker Vlaams Belang is dat goed nieuws, voor de drie anderen matig tot slechts nieuws.
Goed resultaat in de laatste peiling! Elke dag overtuigen we meer en meer mensen. pic.twitter.com/fexkpbGLa9
— Vlaams Belang (@vlbelang) March 24, 2017
Weer peiling met stevige dubbele cijfers, dat geeft energie. En we gaan lekker door. Te beginnen met Next morgen: https://t.co/C4K4vTss3H
— Kristof Calvo (@kristofcalvo) March 24, 2017
We vermoeden dat met elke slechte peiling de druk op partijvoorzitters Wouter Beke en Gwendolyn Rutten weer wat groter wordt. Anderzijds is het incasseringsvermogen van die twee partijen legendarisch. Dat mag zeker van de christen-democraten gezegd worden, die ondertussen al meer dan zeventig jaar gestaag achteruitgaan.
PVDA boven kiesdrempel
In deze peiling komt PVDA opnieuw boven de kiesdrempel uit, maar ook hier: met een foutenmarge van meer dan drie procent is 5,5 procent lang geen garantie op zetels in het parlement.
Toch leert een simulatie van de zetelverdeling voor het Vlaams Parlement dat de partij zou kunnen rekenen op minstens twee zetels, naar vermoeden in de kieskring Antwerpen. Maar de partij heeft een potentieel van zes of zeven zetels, en kan dus in meerdere kieskringen doorbreken.
Met 17 zetels breekt PVDA door in nieuwe peiling RTBf/la Libre: voor het eerst 3 in VL & 3 in Bxl, en 11 in Wallonië https://t.co/Q6Ul4ukqKU pic.twitter.com/cEYiGHRUTy
— Peter Mertens (@peter_mertens) March 24, 2017
N-VA incontournable?
Over zetelverdelingen gesproken: de N-VA zou het Vlaams Parlement blijven domineren met 32 tot 41 zetels. CD&V zou op 15 tot 23 zetels kunnen rekenen, Vlaams Belang 11 tot 18, terwijl Open Vld, sp.a en Groen tussen de twee inzitten.
Wie hoeveel zetels haalt hangt uiteraard allemaal een beetje af van wie hoeveel stemmen haalt verdeeld over welke kieskringen, en de resultaten van de simulatie hieronder dienen dan ook met een stevige korrel zout genomen te worden.
Deze zetelverdeling betekent wel dat de coalitievorming ofwel heel eenvoudig, ofwel heel moeilijk zal zijn. De regering–Bourgeois van N-VA, CD&V en Open Vld kan nog steeds op een ruime meerderheid rekenen, met tussen de 67 en 79 zetels. Een alternatief is N-VA, CD&V en sp.a, met 67 en 78 zetels, maar vermoedelijk ligt dat politiek iets moeilijker.
Een coalitie zonder de N-VA wordt wiskundig moeilijk. CD&V, Open Vld en sp.a komen enkele zetels te kort voor een meerderheid, net als CD&V, sp.a en Groen samen. Zelfs als die laatste coalitie aangevuld of gedoogd zou worden door de PVDA, komt ze nog aan geen meerderheid. Enig alternatief is dan een grote coalitie met vier partijen, CD&V, Open Vld, sp.a en Groen, met als voornaamste doelstelling: de N-VA van de macht houden. Maar levert dat een werkbare regering voor vijf jaren op?
Dubbeldemocratie België
Maar vooral de federale regeringsvorming van 2019 belooft ‘interessant’ te worden. Oorzaak daarvan is de verdere versnippering van de traditionele kleurpartijen met partners aan weerszijden van de taalgrens. Maar dat Vlaanderen steeds meer voor centrum-rechts kiest, terwijl Wallonië richting extreem-links beweegt, bemoeilijkt uiteraard ook de zaken. Het wordt met de dag duidelijker dat België niet uit één, maar uit twee democratieën bestaat, die ieder in hun eigen richting evolueren.
Laat ons de verkiezingen maar afwachten. Dan zien we wel of NVA-bashing heeft geloond. Bart de Wever is de kop van Jut. Maar confronterende communicatie is niet hetzelfde als onterechte kritiek. Ongeacht wat het buikgevoel van naïef links daarvan vindt.
Kristof Calvo is niet de harde oppositie, maar is doodgewoon een querulant.
Met een gemiddelde marge van ongeveer negen, zeven, zes zetels in min of meer, naar gelang de grootte van de partij, hebben wij natuurlijk zeer weinig aan zo’n peiling, want geef toe: voor bijv .de NVA betekent 41 tegenover 32 zetels wel een wereld wel van verschil.
Citaat:”Het wordt met de dag duidelijker dat België niet uit één, maar uit twee democratieën bestaat, die ieder in hun eigen richting evolueren”. Een analyse die N-VA propageert maar die niet klopt met de huidige realiteit. Recent werd de Waalse PS de woestijn in gestuurd en in de Waalse regering vervangen door de rechtse MR. België en de twee belangrijkste deelstaten (Wallonië en Vlaanderen) liggen de greep van ultra liberale formaties. De natte droom van Bart De Wever om met rechts liberale partners het probleem van de staatsschuld aan te pakken. Maar tot nader order blijken die kiesbeloftes te steunen op los zand.